Ατομικό δικαίωμα

Κάθε ατομική ύπαρξη εφόσον είναι ανθρώπινη είναι φορέας διαιωμάτων;

Η λέξη "δικαίωμα"σημαίνει την απαίτηση - αξίωση ενός ατόμου , που προβλέπεται απο κάποιον κοινά αποδεκτό κώδικα Δικαίου.

Η νομική κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτωνθεμελιώνεται θεωρητικά απο τη φιλοσοφία του Διαφωτισμού τέλη του 18ου αιώνα.

Η προστασία των δικαιωμάτων γίνεται σεβαστή όμως;

Ο σεβασμός και η προσταασία μήπως είναι ένα θέμα ηθικό;

Και η ηθική δημιουργεί πάνοτε και αμέσως το ερώτημα:

Ποιος την ορίζει ; Ποιος ορίζει τους ανθρώπους να τηρήσουν τις διατάξεις της; Μήπως ο Θεός;

Ο άνθρωπος απο τη φύση του είναι ύπαρξη λογική , η νόηση είναι φυσικό ιδίωμα κάθε ανθρώπου .

Η θρησκεία διαχωρίστηκε στεγανά απο την κοινωνική οργάνωση , έγινε ιδιωτική υπόθεση , ο χωρισμός του "ιερού " απο το "κοσμικό " θεωρείται σήμερα προυπόθεση και θεμελιώδες γνώρισμα του δυτικού τύπου κοινωνιών.

Η καταρράκωση κάθε έννοιας δικαιωμάτων του ατόμου ,γνώρισε πρωτοφανεί κορυφώματα στη διάρκεια του 20ου αιώνα.

Αρκει να θυμηθεί κανείς την εφιαλτική τραγωδία των Παλαιστινίων , Κούρδων , Σέρβων , Ελλήνων της Βόρειας Κύπρου - για να αντιληφθει ότι κάποιοι αποφασίζουν ποιοί λαοί έχουν ανθρώπινα δικαιώματα και ποιοί πρέπει να τα στερούνται.