Ο ένας μέσα από τον άλλον και ο ένας για τον άλλον.
Δε βιάζομαι.
Έγδυσα το σώμα σου προσεκτικά.
Η ηδονή δεν είναι κάτι που το παίρνουμε ή το δίνουμε.
Είναι τρόπος να δίνεσαι και να ζητάς το δόσιμο του άλλου. Με οδηγείς σε έναν άλλο κόσμο ,μου προσφέρεις διέξοδο σε μια ανώτερη διάσταση ετερότητας.
Μου εξασφαλίζεις τη δυνατότητα να δραπετεύσω από τον εαυτό μου και να εγκατασταθώ σε άλλο
του οποίου είσαι αγγελιοφόρος.
Μαζί σου μπορώ να βάλω την πραγματικότητά μου σε αργία.Είσαι το απαραίτητο συμπλήρωμα για την απο- πραγματοποίηση του πραγματικού.
Το να είμαι ερωτευμένη με πάθος και ο έρωτας αυτός να ανταποδίδεται μου φαίνεται κάτι πολύ συνηθισμένο , πολύ κοινό .
Δεν αποτελεί πρώτη ύλη να με ανυψώσει στο οικουμενικό.
Αντιθέτως ένας έρωτας που έχει ναυαγήσει , αδύνατος παράγει ανώτερη λογοτεχνία.
Είσαι τόσο όμορφος και αποφασισμένος μέσα απο τη σιωπή σου!
Αναρωτιέμαι ποιο είναι το ασήμαντο που θα έπρεπε να παρατήσω και να αφοσιωθώ στο σημαντικό.
Σ'αγαπώ περισσότερο από ποτέ. Νοιώθω μέσα μου ένα σπαρακτικό κενό που το γεμίζει το σώμα σου αγκαλιασμένο σφιχτά με το δικό μου.
Αφουγκράζομαι την αναπνοή σου , το χέρι μου σε αγγίζει.
Στην ερώτησή μου ποιο είναι το ασήμαντο να παραιτηθώ δε γνωρίζω την απάντηση, ξέρω ποια είναι η ουσία.
Και η ουσία είσαι ΕΣΥ!
Δε μπορεί να υπάρχει ερωτικό πάθος μια σκάλα πιο κάτω;
Χωρίς τη πλήρη , την απόλυτη , την ολοκληρωτική ταύτιση;
Να πονά λιγότερο;
Γιατί ὁ Χριστὸς λέει: «Ἐλᾶτε σ᾿ ἐμένα ὅλοι ὅσοι εἶστε κουρασμένοι καὶ φορτωμένοι μὲ προβλήματα, κι ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω» (Ματθ. 11:2. Τί πιὸ ποθητὸ ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ φωνή; Τί πιὸ γλυκὸ ἀπὸ τούτη τὴν πρόσκληση; Σὲ συμπόσιο σὲ καλεῖ ὁ Κύριος, ὅταν σὲ προσκαλεῖ στὴν ἐκκλησία· σὲ ἀνάπαυση ἀπὸ τοὺς κόπους σὲ παρακινεὶ· σὲ ἀνακούφιση ἀπὸ τὶς ὀδύνες σὲ μεταφέρει. Γιατὶ σὲ ξαλαφρώνει ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτημάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜὲ τὴν πνευματικὴ ἀπόλαυση θεραπεύει τὴ στενοχώρια καὶ μὲ τὴ χαρὰ τὴ λύπη.
παναγιωτης +
Μόνο όσοι έχουν υγιείς οφθαλμούς μπορούν να δουν το θείο φώς «οι υιοί του φωτός» (Ιωάνν. 12, 36). Να λαμπρυν θούν και να ευφρανθούν από την γλυκύτητα του και ταυτό χρονα να μεταμορφωθούν: «επειδή δύο είσιν εν τω πυρί δυ νάμεις, ή τε καυστική και ή φωτιστική, τον μεν δριμύ και κολαστικόν του πυρός τοις αξίοις της καύσεως προσαπομένη, το δε φωτιστικόν αυτού... τί φαιδρότητι των ευφραινομένων αποπληρωθή. Φωνή, οδν Κυρίου διακόπτοντες φλόγα πυρός και μερίζοντες, ως άλαμπές μεν είναι το πυρ της Κολάσεως, άκαυστον δε το φως της αναπαύσεως απομείναι» (Μ. Βασί λειος Ρ.α.Τ. 29, 247).
ΑπάντησηΔιαγραφήπαναγιωτης +
Οταν δώσεις τον απόλυτο εαυτό σου , στην αγάπη θα πονέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πόνος είναι η συνειδητοποίηση της αγάπης;
o πόνος είναι το βασικό συστατικό της αγάπης.Έτσι σίγουρα αγαπάς , δεν είσαι σε πλάνη . Είναι αλήθεια και πρέπει να το ζήσεις , όσο κι αν πληγώνει...μέτρα και όρια δεν υπάρχουν..υπάρχει μόνο το απόλυτο δόσιμο...για τον εαυτό σου δε κρατάς τίποτα...μόνο δίνεις και έτσι απλά συνεχίζεις , χωρίς ανταμοιβή , χωρίς να περιμένεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέει ο Σεφέρης :
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ έρωτας αποσβολώνει το χρόνο
Σχετικώς η Φιλοκαλία γράφει το εξής: Ένας άρχοντας προκειμένου να πάει ταξίδι αφήνει φύλακα του σπιτιού του τον υπηρέτη του και του λέγει: «πρόσεξε να μην άνοιξης σε κανένα το σπίτι». Αν όμως το αφεντικό επιστρέψει τη νύκτα και κτυπάει στο σκοτάδι την πόρτα και ο υπηρέτης δεν του ανοίγει, διότι αμφιβάλλει, εάν είναι ο Κύριος του και τον αφήσει έξω, την επομένη που θα έλθει το αφεντικό δεν θα του κακοφανεί. Τουναντίον θα τον συγχαρεί και θα τον τιμήσει, διότι ήταν τόσο πιστός φύλακας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι νωρίς, πρωί.. Έχω μια μελαγχολική διάθεση. Έψαχνα να διαβάσω κάτι δικό σου, κάτι που θα μ΄εκφράζει.. και έπεσα πάνω σε αυτό.. Εδώ βρίσκομαι.. Στο απόλυτο της θλίψης και στο απόλυτο της χαράς.. Πότε στη μια ακτή και πότε στην άλλη.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δε μπορεί να υπάρχει ερωτικό πάθος μια σκάλα πιο κάτω;
Χωρίς τη πλήρη, την απόλυτη, την ολοκληρωτική ταύτιση;
Να πονά λιγότερο;"
Αλήθεια... δεν μπορεί;
Καλημέρες.. Φιλιά..
καλό μεσημέρι
ΑπάντησηΔιαγραφή