Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Η σιωπή μου σε φωνάζει



Σιωπή
άηχη σκηνή στης ζωής την παράσταση
ένας ρόλος χαρούμενος
με φωνές
χειροκροτήματα στης αυλαίας το τέλος .

Ηθοποιός είναι ο νους και φαντάζεται
πόσο όμορφη η θάλασσα , το γαλάζιο της
καθάριο ολόλευκο σεντόνι
στου Αιγαίου το μπαλκόνι


κάτω απ’ του ήλιου το φως λάμπουν στιγμές
πλάθει ο ηθοποιός την ευτυχία
σε προσωπεία δανεικά από σκέψεις ανθρώπων
Κάτω απ’ της σελήνης τη χλωμή ματιά , στης πόλης τα βρώμικα σοκάκια

εκεί είναι η δική του αλήθεια

απολογείται εμπρός στους ανθρώπους τον ρόλο του

τι χαρά , τι ανείπωτο όφελος ,
η συγκίνησή του , ο μέγας θαυμασμός
στα χείλη του η ζωή

ο Θεός
κι αυτό σε παιχνίδι σκληρό κι ανελέητο

πόση δροσιά χρειάζεται αυτό το πρόσωπο

πόσες παλάμες να νιφτεί
να διώξει το όνειρο.

Σε μια παράσταση

ένα έργο που δε θα τελειώσει ποτέ

μου χαρίζεις πνοές κι εγώ φράζω το στόμα μου,
μου δίνεις φως κι εγώ κοιτώ κατάματα τον ήλιο και τυφλώνομαι
μου δίνεις νερό να ξεδιψάσω κι εγώ κινώ για την έρημο


ψάχνω τοπία άνυδρα να στεριώσω τα δικά μου τριαντάφυλλα
τριάντα αγκάθια , δίχως ανθούς και αρώματα


στην ψιλή καυτή άμμο στρώνω τα δικά μου παλάτια
καρτερώντας το λίβα να γκρεμίσει με μια ανάσα του το σαθρό μου Είναι.


Εκεί στης ερήμου τα αγρίμια αλυχτώ την ζωή μου αναμένοντας το γιόμα και το ξημέρωμα

Θεέ μου τι κρύο ετούτες τις νύχτες
τι αβάσταχτο λιοπύρι στου ήλιου τον ερχομό.



Η σιωπή μου σε φωνάζει
Στέφανος Βότσης


4 σχόλια:

  1. Αυτή η σιωπή μπορεί να είναι τόσο εκκωφαντική καμιά φορά... κι όμως δεν την ακούει κανένας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εχεις απόλυτο δίκαιο - πιστεύω πως είναι τέχνη να ...ακούς !!
    Μην απελπίζεσαι όμως..ίσως η δική σου αγάπη βρίσκεται κάπου εκεί έξω ..ακόμη δε βρήκε το δρόμο προς την αγκαλιά σου..
    Ακόμη και αν δε το πιστεύεις πλέον ...η ελπίδα πεθαίνει τελευταία , αλοίμονο αν μας εγκαταλείψει στη μέση του δρόμου....χαθήκαμε !!
    Σε φιλώ - ακόμη και μέσω της απουσίας μου να ξέρεις ότι είμαι κοντά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. καλησπέρα μετά από ένα σαββατοκύριακο στη θάλασσα όπου αντί του γαλάζιου του ουρανού και του λαμπερού ήλιου επικρατούσε ποιός θα επιδειχθεί περισσότερο , ποιός θα φορέσει τα ακριβότερα μαγιώ και γυαλιά και με ποιο τρόπο θα γυαλίζουν και θα φαντάζουν καλύτερα τα ηλιοκαμένα κορμιά χρησιμοποιώντας το ανάλογο αντηλιακό
    δόξα τω θεω επέστρεψα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στέφανε , είμαι σίγουρη ότι η κριτική σου είναι λίγο…. υπερβολική

    Ο καθένας με της ορέξεις του….και εμείς κολοκυθόπιττα !

    Χαίρομαι που επέστρεψες …να ξέρεις ότι η απουσία σου είναι αισθητή

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τι εύκρατη που γίνεται η σκέψη όταν τα μπλέ σου βγαίνουν περίπατο !
Οδυσσέας Ελύτης

Σας ευχαριστώ που με τιμάτε με το σχόλιό σας .

Βασιλική Ριμπά